Po zeszłotygodniowej „Manon Lescaut” w Operze Narodowej w ten sam weekend wystawiono „Toscę” w Łodzi i „Cyganerię” w Poznaniu. Pierwszy z tych spektakli to wyczyn dość karkołomny, ponieważ z powodu remontu siedziby Teatru Wielkiego grany jest w Teatrze im. Jaracza, gdzie sala i scena są dużo mniejsze i nie ma kanału orkiestrowego. Orkiestra – u Pucciniego duża – stłoczona została w głębi sceny, a właściwa akcja rozgrywa się praktycznie na proscenium. Reżyser, który jest zarazem dyrektorem tej sceny, więc dobrze ją zna, poradził sobie znakomicie z zagospodarowaniem niewielkiej przestrzeni, w której dekoracje są tylko modyfikowane; najważniejsza staje się tu wyrazistość postaci scenicznych. Znakomite kierownictwo muzyczne Tadeusza Kozłowskiego i świetne wokalnie różne obsady satysfakcjonują widza.
Podobnie w Poznaniu. To pierwsza premiera pod nową dyrekcją teatru; prowadził ją – także znakomicie – nowy szef artystyczny Gabriel Chmura. I tu obsada wokalna jest dobra (w roli głównego tenora, Rodolfo, w obu obsadach występują Koreańczycy). Młody izraelski reżyser przedstawił tu nieco zmodyfikowany spektakl, pokazywany wcześniej w Estońskiej Operze Narodowej w Tallinie; głównym jego elementem są przygotowane przez Estończyka Kaleva Timuskę projekcje barwnych animacji przedstawiających miasto, wnętrze Café Momus, park z drzewami o nagich gałęziach – nadają one spektaklowi charakter swoistej baśni, którą przecież po trosze „Cyganeria” jest.
Giacomo Puccini, Tosca, reż. Waldemar Zawodziński, Teatr Wielki w Łodzi;
Ocena: 4/6
Giacomo Puccini, Cyganeria, reż. Ran Arthur Braun, Teatr Wielki w Poznaniu
Ocena: 4/6