Recenzja spektaklu: „Letnie osy kąsają nas nawet w listopadzie”, reż. Iwan Wyrypajew

Reżyser inteligentnie gra z konwencją komedii salonowej.

W pięknym, nowocześnie urządzonym (świetna scenografia Anny Tomczyńskiej) salonie Robert (Witold Dębicki) stara się dociec, kto i dlaczego go okłamuje: żona Sara (Katarzyna Herman) czy przyjaciel Donald (Zdzisław Wardejn). Śledztwu towarzyszą opowieści z przeszłości (niektóre, jak ta o odciętym palcu – świetne), dość sztampowe świadectwa życiowego niespełnienia czy rozchwiania emocjonalnego, a także nieodzowne u Iwana Wyrypajewa, zadomowionego w Polsce rosyjskiego dramatopisarza i reżysera, dywagacje o Bogu, akty wiary i niewiary. W „Letnich osach...” Wyrypajew inteligentnie gra z konwencją komedii salonowej.

Iwan Wyrypajew, Letnie osy kąsają nas nawet w listopadzie, reż. Wojciech Urbański, Teatr Dramatyczny w Warszawie