Recenzja spektaklu: „niedoskonała utopia”, reż. Noémi Ola Berkowitz

Talent i osobowości artystów chronią całość przed osunięciem się w banał, martyrologię albo mdlące przesłodzenie.

Czy wszystko, co wpajano nam od dzieciństwa jako »naturalne zachowanie«, jest nie tylko opresją dla tych, którzy odbiegają od norm kulturowych, ale także więzieniem dla nas wszystkich? Czy możemy marzyć o świecie bez wstydu i stygmatyzacji?” – świeża premiera TR Warszawa, zrealizowana w koprodukcji z prestiżową monachijską Kammerspiele zapowiadana jest serią pytań i to dobrze oddaje ton spektaklu. „Niedoskonała utopia”, choć podejmuje bardzo ważne tematy, jest spektaklem lekkim i delikatnym, sztuką, jak śpiewane w jego trakcie piosenki. Nie dociska, nie przytłacza, nie zamyka – otwiera, oswaja, daje przestrzeń.

Martyna Wawrzyniak, Noémi Ola Berkowitz, niedoskonała utopia, reż. Noémi Ola Berkowitz, TR Warszawa i Kammerspiele Monachium