Łączą nas wąsy

Recenzja wystawy: „Ottomania. Osmański orient w sztuce renesansu”

23 czerwca 2015

Szyszak i półzbroja Stefana Batorego, ok. 1560 r. Kunsthistoriches Museum, Wiedeń Kunsthistorisches Museum Wiedeń / materiały prasowe

Kolejne przedsięwzięcie krakowskiego muzeum wielkie i udane, którego przegapić nie wolno.

Europa lubiła podpatrywać inne cywilizacje, zachwycać się nimi, przejmować to, co mają cennego lub ciekawego. Jedną z najsilniejszych i najwcześniejszych była renesansowa fascynacja imperium osmańskim. Jej liczne ślady pozostały w sztuce, a wystawa ów fenomen przypomina. (A właściwie nie tyle sama wystawa, co szeroki międzynarodowy projekt badawczy, jednoczący najpotężniejsze europejskie muzea i placówki badawcze). Zebrano na niej blisko 150 dzieł, w tym obrazy takich gwiazd malarstwa, jak Dürer, Memling, Tycjan, Tintoretto, Bellini czy Veronese.

Ottomania. Osmański orient w sztuce renesansu, Muzeum Narodowe w Krakowie, wystawa czynna do 27 września

Polityka 26.2015 (3015) z dnia 23.06.2015; Afisz. Premiery; s. 73

Oryginalny tytuł tekstu: "Łączą nas wąsy"

sztuki wizualne

Piotr Sarzyński

Z wykształcenia socjolog. W „Polityce” od 1986 r. Zajmuje się problematyką kulturalną, a szczególnie popularyzacją sztuki, architekturą i designem. W latach 1988–96 współautor i prowadzący liczne programy w TVP (m.in. „Studio Otwarte”, „Kawa czy herbata?”). Autor pięciu książek, m.in. „Przewodnika po rynku malarstwa” i „Wrzask w przestrzeni. Dlaczego w Polsce jest tak brzydko”.