Ostrożnie jak z jajkiem

Recenzja wystawy „Mistrzowie pastelu. Od Marteau do Witkacego”

6 października 2015

Leon Wyczółkowski, „Białe storczyki i begonia”, 1910 r. Muzeum Narodowe w Warszawie

Doceniając wyjątkowość tej wystawy, muzeum zdecydowało się obudować ją solidnym programem edukacyjnym. Słowem: wszystko, co trzeba wiedzieć o pastelu.

Pastel to atrakcyjna technika malarska. Stanowi kwintesencję tego, czym w sztuce może być kolor. I choć twórcy korzystali z niej w przeszłości (już od czasów renesansu) nader często, to w stałych ekspozycjach muzealnych pojawia się niezwykle rzadko. Powód jest prozaiczny: wskazania konserwatorskie. Obrazy blakną pod wpływem światła, nadto łatwo się osypują. Dlatego skwapliwie należy wykorzystać okazję, jaką daje warszawska wystawa, na której pokazane zostanie aż 250 prac. Najstarsze z nich pochodzą jeszcze z epoki stanisławowskiej, ale trzon ekspozycji stanowią dzieła polskich mistrzów pastelu z końca XIX i początków XX w., ze Stanisławem Wyspiańskim, Teodorem Axentowiczem i Stanisławem Ignacym Witkiewiczem na czele.

Mistrzowie pastelu. Od Marteau do Witkacego, Muzeum Narodowe w Warszawie, do 31 stycznia 2016 r.

Polityka 41.2015 (3030) z dnia 06.10.2015; Afisz. Premiery; s. 87

Oryginalny tytuł tekstu: "Ostrożnie jak z jajkiem"

sztuki wizualne

Piotr Sarzyński

Z wykształcenia socjolog. W „Polityce” od 1986 r. Zajmuje się problematyką kulturalną, a szczególnie popularyzacją sztuki, architekturą i designem. W latach 1988–96 współautor i prowadzący liczne programy w TVP (m.in. „Studio Otwarte”, „Kawa czy herbata?”). Autor pięciu książek, m.in. „Przewodnika po rynku malarstwa” i „Wrzask w przestrzeni. Dlaczego w Polsce jest tak brzydko”.