Przeczucie abstrakcji

Recenzja wystawy „M.K. Čiurlionis, Litewska opowieść”

13 października 2015

M.K. Čiurlionis, Góra, 1906, zbiory Narodowego Muzeum Sztuki M.K. Čiurlionisa w Kownie Zbiory Narodowego Muzeum Sztuki M. K. Čiurlionisa w Kownie / Materiały prywatne

Pod Wawel przyjechało blisko 100 prac: obrazów, grafik, rysunków, ale i szkicowników.

Niemal całe życie mówił i pisał wyłącznie po polsku, w naszym kraju spędził większość krótkiego (36 lat) życia, umarł w 1911 r. pod Warszawą. A jednak w Polsce i on, i jego dorobek znane są stosunkowo słabo. Za to Litwini uważają go za swego najwybitniejszego narodowego twórcę, coś jak połączenie naszego Mickiewicza, Moniuszki i Matejki w jednym, bo pisał wiersze, komponował i malował. I właśnie twórczość plastyczna, chyba najbardziej oryginalna z tego zestawu, pokazywana będzie przez najbliższe miesiące w ramach ciekawego, wszechstronnego festiwalu kultury „Litwa w Krakowie”. Pod Wawel przyjechało blisko 100 prac: obrazów, grafik, rysunków, ale i szkicowników.

M.K. Čiurlionis, Litewska opowieść, Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie, wystawa czynna do 31 stycznia 2016 r.

Polityka 42.2015 (3031) z dnia 13.10.2015; Afisz. Premiery; s. 79

Oryginalny tytuł tekstu: "Przeczucie abstrakcji"

sztuki wizualne

Piotr Sarzyński

Z wykształcenia socjolog. W „Polityce” od 1986 r. Zajmuje się problematyką kulturalną, a szczególnie popularyzacją sztuki, architekturą i designem. W latach 1988–96 współautor i prowadzący liczne programy w TVP (m.in. „Studio Otwarte”, „Kawa czy herbata?”). Autor pięciu książek, m.in. „Przewodnika po rynku malarstwa” i „Wrzask w przestrzeni. Dlaczego w Polsce jest tak brzydko”.