Ewa kontra Ewa

Recenzja wystaw: „Rodin/Dunikowski. Kobieta w polu widzenia”

17 maja 2016

Xawery Dunikowski, „Umierająca kobieta”, fragment „Macierzyństwa”, 1906–08 r. Muzeum Narodowe w Warszawie

Mistrzowskie spotkanie mistrzów: Rodina i Dunikowskiego. Rzeźby z dwóch poświęconych im biograficznych muzeów w Paryżu i w Warszawie znalazły się w jednym miejscu, jednym czasie i pod wspólnym hasłem: Kobieta. Choć dzieliło ich całe pokolenie (Dunikowski urodził się 35 lat później), doświadczenia artystyczne i przynależność do artystycznych kierunków, to i sporo łączyło. Nie tylko wierność tytułowej tematyce kobiecej, ale też stosunek do sztuki jako misji i przekonanie o własnym talencie. Prace skupiono wokół kilku wątków: egzystencjalnego, erotycznego, ale też rzeźby oficjalnej.

Rodin/Dunikowski. Kobieta w polu widzenia, Królikarnia. Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Warszawie, do 18 września

Polityka 21.2016 (3060) z dnia 17.05.2016; Afisz. Premiery; s. 85

Oryginalny tytuł tekstu: "Ewa kontra Ewa"

sztuki wizualne

Piotr Sarzyński

Z wykształcenia socjolog. W „Polityce” od 1986 r. Zajmuje się problematyką kulturalną, a szczególnie popularyzacją sztuki, architekturą i designem. W latach 1988–96 współautor i prowadzący liczne programy w TVP (m.in. „Studio Otwarte”, „Kawa czy herbata?”). Autor pięciu książek, m.in. „Przewodnika po rynku malarstwa” i „Wrzask w przestrzeni. Dlaczego w Polsce jest tak brzydko”.