Cricoteka z żelazną konsekwencją realizuje program przybliżania widzom kolejnych aspektów dorobku Tadeusza Kantora. Tym razem mamy okazję przyjrzeć się bliżej wpływom, jakie na twórczość Kantora miał zmarły w 1943 r. niemiecki teoretyk sztuki, teatru i tańca, wykładowca Bauhausu i zwolennik konstruktywizmu Oskar Schlemmer. A rzecz dotyczy najdawniejszego okresu w reżyserskiej pracy Kantora i takich spektakli, jak „Śmierć Tintagilesa” z 1937 r. czy „Balladyny” wystawionej w 1943 r. Z jednej więc strony wybrano 40 prac Kantora, w których ów wpływ widać (w tym dwa nigdy wcześniej niepokazywane publicznie szkicowniki!). I zestawiono je z 66 zdjęciami z archiwum Bauhausu dotyczącymi głównie tzw. Baletu Triadycznego, czyli najsłynniejszego projektu Schlemmera. Całość uzupełniają dwa filmy pokazujące współczesne rekonstrukcje (niemiecką i amerykańską) owego baletu. Krakowska ekspozycja raczej nie porwie tłumów, bo bliżej jej do odbiorcy bardziej wyrafinowanego, lubiącego tropić subtelne związki i relacje. Zarówno konstruktywizm, jak i Bauhaus reprezentują estetykę, którą trudno skojarzyć z dorobkiem Kantora. A jednak i ku nim artysta się skłaniał.
Schlemmer/Kantor, Cricoteka, Kraków, do 15 stycznia 2017 r.