Osoby czytające wydania polityki

Wiarygodność w czasach niepewności

Wypróbuj za 11,90 zł!

Subskrybuj
Wystawy

Protoplaści Kantora

Recenzja wystawy: „Grupa Krakowska 1932–1937”

Stanisław Osostowicz, Scena uliczna z Krzemieńca, ok. 1936 r. Stanisław Osostowicz, Scena uliczna z Krzemieńca, ok. 1936 r. Arkadiusz Podstawka / materiały prasowe
Jednym z ulubionych zajęć twórców międzywojnia było łączenie się w artystyczne grupy, wspólne organizowanie wystaw i wydawanie manifestów poświęconych temu, jak wyglądać ma przyszłość sztuki.

Jednym z ulubionych zajęć twórców międzywojnia było łączenie się w artystyczne grupy, wspólne organizowanie wystaw i wydawanie manifestów poświęconych temu, jak wyglądać ma przyszłość sztuki. Jedną z ciekawszych formacji owych czasów była Grupa Krakowska, której początek dał skandal związany z wyrzuceniem z uczelni kilku studentów. Grupa miała opinię mocno lewicującej, a nawet mocno przesiąkniętej komunistyczną ideologią. Fakt, jej członkowie często pochylali się w swych pracach nad niedolą ludu i chętnie malowali wzburzone, strajkujące tłumy. Ale też nie stronili od portretów, martwych natur, pejzaży miejskich i wiejskich. Z czasem ów ideowy przekaz nieco wyblakł, a pozostały walory artystyczne. 

Grupa Krakowska 1932–1937, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Pawilon Czterech Kopuł, do 31 marca

Polityka 4.2019 (3195) z dnia 22.01.2019; Afisz. Premiery; s. 81
Oryginalny tytuł tekstu: "Protoplaści Kantora"
Reklama