Recenzja wystawy: „Skopje. Miasto, architektura i sztuka solidarnośc”

Jest to wystawa nie tylko o akcie ludzkiej solidarności, ale też opowieść o ciekawej nowoczesnej polskiej sztuce owych czasów.

W lipcu 1963 r. potężne trzęsienie ziemi w 80 proc. zniszczyło 300-tys. macedońskie Skopje. Zorganizowano wielką międzynarodową akcję wsparcia. Polska pełniła w tym przedsięwzięciu rolę niebagatelną – nie tylko angażując się w działania architektoniczno-urbanistyczne, ale też przygotowując dla odradzającego się Skopje imponujący dar od polskich artystów. Liczył on ponad 200 prac 134 autorów, wśród których znalazła się praktycznie cała nasza artystyczna czołówka. Eksponaty płynęły zresztą z całego świata. Krakowska wystawa pokazuje ten epizod z najnowszych dziejów Europy z polskiej perspektywy. W tym sporą reprezentację ofiarowanych ponad pół wieku temu dzieł sztuki. Obrazów, grafik i rzeźb u nas w większości nieznanych, a prezentujących niekiedy bardzo wysoki poziom artystyczny takich twórców, jak Tadeusz Brzozowski, Alfred Lenica, Teresa Pągowska czy Jerzy Nowosielski. Jest to więc wystawa nie tylko o akcie ludzkiej solidarności, ale też – niejako przypadkiem – opowieść o ciekawej nowoczesnej polskiej sztuce owych czasów.

Skopje. Miasto, architektura i sztuka solidarności, Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie, do 20 października