Osoby czytające wydania polityki

Wiarygodność w czasach niepewności

Wypróbuj za 11,90 zł!

Subskrybuj
Wystawy

Perfekcyjna niedoskonałość

Recenzja wystawy: „Teresa Pągowska”

Teresa Pągowska, „Akrobatka”, 2005 r. Teresa Pągowska, „Akrobatka”, 2005 r. Filip Pągowski
Malarstwo Teresy Pągowskiej cenią sobie szczególnie kobiety.

Malarstwo Teresy Pągowskiej cenią sobie szczególnie kobiety. Może dlatego, że lepiej rozumieją, a przynajmniej przeczuwają, wizualne kody, które stosowała artystka, by opowiadać o cielesności, erotyce, ale też o uczuciach subtelnych – jak niespełnienie i spełnienie, delikatność, smutek, zamyślenie. Bo Pągowska malowała przede wszystkim kobiety. Zdarzały się gdzieś w tle psy, koty, trochę piasku, jakaś sztaluga czy kanapa, lecz zasadniczo opowiadała o sobie, a poprzez siebie – o kobiecości w ogóle.

Teresa Pągowska, Spectra Art Space, Warszawa, do 5 czerwca

Polityka 7.2022 (3350) z dnia 08.02.2022; Afisz. Premiery; s. 73
Oryginalny tytuł tekstu: "Perfekcyjna niedoskonałość"
Reklama