Wsłuchując się w bicie serca

Recenzja wystawy: „6 septembre. Hommage à Christian Boltanski”

11 października 2022

Christian Boltanski przed swoją pracą. Angelika Markul/ADAGP

Boltanskim trudno się zachwycać, tak jak często zachwycają nas inne dzieła sztuki. Trudno też analizować go i intelektualnie rozbierać.

Ponad dwie dekady czekaliśmy na powrót słynnego twórcy do Polski. Pojawił się (a właściwie jego sztuka, bo artysta zmarł rok temu) dokładnie w rocznicę swych urodzin, co wyjaśnia tytuł ekspozycji. Tym razem nie w Warszawie, ale we Wrocławiu, na wystawie bardziej kameralnej (tylko sześć prac). Oba wydarzenia – to sprzed lat i to obecne – łączy zaś osoba kuratorki Milady Ślizińskiej. Boltanskim trudno się zachwycać, tak jak często zachwycają nas inne dzieła sztuki. Trudno też analizować go i intelektualnie rozbierać. Najlepiej po prostu na swój sposób przeżywać, konfrontować z własnymi doświadczeniami i uczuciami, bo poprzez swoje dzieła artysta zawsze opowiadał o kwestiach uniwersalnych, egzystencjalnych, acz równocześnie bardzo osobistych, wręcz intymnych: wspomnieniach, pamięci, przemijaniu, duchowym odczuwaniu upływającego czasu.

6 septembre. Hommage à Christian Boltanski, Galeria Op Enheim, Wrocław, do 15 stycznia 2023 r.

Polityka 42.2022 (3385) z dnia 11.10.2022; Afisz. Premiery; s. 71

Oryginalny tytuł tekstu: "Wsłuchując się w bicie serca"

Piotr Sarzyński

Z wykształcenia socjolog. W „Polityce” od 1986 r. Zajmuje się problematyką kulturalną, a szczególnie popularyzacją sztuki, architekturą i designem. W latach 1988–96 współautor i prowadzący liczne programy w TVP (m.in. „Studio Otwarte”, „Kawa czy herbata?”). Autor pięciu książek, m.in. „Przewodnika po rynku malarstwa” i „Wrzask w przestrzeni. Dlaczego w Polsce jest tak brzydko”.