Recenzja wystawy: „Ciało. Rozkosz i ból”

Pomysł był bardzo ciekawy: skonfrontować cztery wybitne twórczynie, dla których kobiece ciało było (a w jednym przypadku – pozostaje nadal) głównym obiektem artystycznych dociekań.

Pomysł był bardzo ciekawy: skonfrontować cztery wybitne twórczynie, dla których kobiece ciało było (a w jednym przypadku – pozostaje nadal) głównym obiektem artystycznych dociekań. Artystki reprezentujące różne pokolenia (najstarsza urodzona w 1911, a najmłodsza w 1972 r.) i stosujące różne środki wyrazu (od delikatnych rysunków Chloe Piene po masywne marmury Barbary Falender). Łączyło je odwołanie do własnych, często intymnych, doświadczeń i bezkompromisowość. W ich dziełach znaleźć można całą gamę emocji towarzyszących byciu-w-świecie, od lęków, traum, miłości, po tytułowe rozkosz i ból. Bardzo interesująca okazała się także aranżacja ekspozycji.

Ciało. Rozkosz i ból, Krupa Art Foundation, Wrocław, do 18 stycznia 2026 r.