Warto uczyć lekarzy właściwego podejścia do pacjentów

Najlepiej pomaga pacjentowi taki lekarz, który jest również dobrym psychologiem. Niestety, nie ma takich wielu.

Mirosław Gryń/Polityka Jestem katem lub jestem przewodnikiem – mówią o sobie lekarze, którzy przekazują chorym niepomyślne wieści.

Musieli być dzielni. Ich 10-letni syn zachorował na ostrą białaczkę. Lekarka uspokajała, że udało się wykryć postać limfoblastyczną, najczęstszą u dzieci chorobę nowotworową. Poczuli ulgę, że to nic wyjątkowego; obecnie u 90 proc. pacjentów udaje się uzyskać wieloletnie przeżycia. Nie wzięli jednak pod uwagę, że znajdą się akurat w tej nieszczęśliwej, nielicznej grupie. Skuteczna u innych standardowa terapia Mateuszowi, niestety, nie pomogła, doszło do nawrotu. Nie wiedzieliby o tym, gdyby nie badania laboratoryjne.