Doroczny raport o stanie emisji gazów cieplarnianych opublikowany przez Program Środowiskowy ONZ (Emission Gap Report) nie pozostawia wątpliwości – ludzkość wkroczyła na bardzo niebezpieczną ścieżkę. Emisje gazów cieplarnianych zamiast maleć w 2018 r. znowu wzrosły. W ciągu ostatniej dekady wzrost ten utrzymywał się na średnim poziomie 1,5 proc. rocznie. Najgorzej, że ciągle nie widać „piku” wzrostu emisji, tzn. momentu, po którym nastąpi odwrócenie trendu.
Redukcje emisji coraz mniej realne
Realizacja zobowiązań podjętych w ramach porozumienia paryskiego z 2015 r. nie wystarczy, żeby zatrzymać wzrost temperatury atmosfery na pożądanym poziomie 1,5 st. C w stosunku do okresu przedprzemysłowego (już osiągnęliśmy 1 st. C), tylko prowadzi do wzrostu rzędu 3,2 st. C. Do tego, by osiągnąć cel, należałby od przyszłego roku redukować emisję o 7,6 proc. rocznie. Nie wydaje się to prawdopodobne, trudno przy obecnej polityce uwierzyć nawet w skromniejsze tempo redukcji 2,7 proc. rocznie potrzebne, by ustabilizować wzrost temperatury na poziomie 2 st. C.
Doraźne cele polityczne wygrywają z walką o klimat
Autorzy raportu podkreślają, że każdy rok opóźnienia oznacza znacznie większe koszty zarówno działań powstrzymujących wzrost temperatury, jak i adaptacji do już zaistniałych zmian. Raport UNEP jest kolejnym dokumentem podkreślającym, że wiemy, co trzeba zrobić, żeby uniknąć katastrofy. Niewiele z tej wiedzy ciągle wynika. Ba, niektórzy, jak Donald Trump, nie wahają się w imię krótkoterminowej politycznej kalkulacji cały proces klimatyczny podważać. To właśnie