W krótkim, ale przejmującym wystąpieniu na posiedzeniu komisji środowiska Parlamentu Europejskiego nastoletnia aktywistka wezwała wszystkich do działania.
Z niedawno opublikowanych badań wynika, że sadzenie drzew może przyczynić się do redukcji większej ilości dwutlenku węgla, niż w ciągu dekady emituje ludzkość.
Jeśli nie przestaniemy spalać paliw kopalnych, wskutek globalnego ocieplenia z atmosfery znikną stratocumulusy. To ociepli Ziemię o dodatkowe 8 st. C. W sumie nasza planeta pod koniec wieku może być cieplejsza prawie o 14 st.
Wszystko, co kładziemy do sklepowych koszyków, a potem na nasze talerze, zostało „wyprodukowane” – często ogromnym kosztem dla środowiska. Nie zawsze jesteśmy świadomi, jaki ślad węglowy pozostawia to, co jemy.
Jeśli ogrzejemy Ziemię o 2 st., czeka nas katastrofa. Jeśli chcemy globalne ocieplenie ograniczyć do 1,5 st., w ciągu trzech dekad musimy przestać spalać paliwa kopalne. Czy da się zachować optymizm w obliczu takich danych naukowych?
Podczas epizodów smogu stężenia wewnątrz budynków są na tak wysokie, że we Francji skutkowałyby zamknięciem szkół.
Mimo że udało nam się ograniczyć w ostatnich latach emisję CO2 do atmosfery, to jego stężenie jest w tej chwili najwyższe od co najmniej 800 tys. lat.
WWF alarmuje: „zjadamy” naszą planetę w zastraszająco szybkim tempie. W osiem miesięcy zużyliśmy zasoby, które powinny wystarczyć na cały rok.
Przez Sejm lotem błyskawicy pędzi właśnie rządowy projekt ustawy o rynku mocy, który umożliwi dotowanie konwencjonalnych elektrowni. Utrzyma on dominację węgla w polskiej energetyce. Pytanie brzmi: po co?
Naukowcy sprawdzili, które codzienne czynności istotnie zmniejszają ślad węglowy. Ich wnioski są zaskakujące.