Rząd maluje przed 10 maja sielankowy obraz epidemii. Co próbuje ukryć?

Od ogłoszenia stanu epidemii w Polsce minęło ponad pięć tygodni i dla wszystkich jest jasne, że trzeba bardzo powoli i rozważnie zdejmować restrykcje. Decyzje podejmowane są jednak chaotycznie i właściwie nie wiadomo, w oparciu o jakie dane.

We wtorek minister zdrowia Łukasz Szumowski stwierdził, że liczba chorych w stosunku do testowanych jest niższa niż na początku epidemii. Że jej przebieg w Polsce jest „stosunkowo łagodny”, bo jedna osoba zakaża zwykle jedną osobę, a nie dwie lub trzy jak dawniej. Oraz że szybko wyłapujemy chorych, co dowodzi, że sytuacja jest pod kontrolą.

Jeżeli się popsuje, to z winy obywateli, którzy zdaniem szefa resortu zbyt tłumnie ruszyli do galerii handlowych, i z winy lekarzy, którzy... wykonują za mało testów. „Trudno powiedzieć, dlaczego nie robi się ich tyle, ile można” – oświadczył prof. Szumowski, dziwiąc się, dlaczego ta liczba wciąż oscyluje wokół 9 tys., choć można by ją zwiększyć do 20 tys.

Ale nawet zadowolony z siebie minister musiał w końcu przyznać, że sam nie wie, czy szczyt zachorowań jest jeszcze przed nami i kiedy on ewentualnie nastąpi. Czy wiedzą to jego eksperci? „Takiej pewności nie ma nikt” – stwierdził prof. Szumowski. Jednocześnie wciąż nie wiadomo, kto doradza rządowi przy podejmowaniu decyzji. Być może właśnie nikt.

Kto w Polsce się zakaża i od kogo

„Polityka” chciała dowiedzieć się w Głównym Inspektoracie Sanitarnym, jaka jest obecnie struktura zakażeń (inaczej mówiąc: jak wygląda transmisja wirusa).