Wojna związkowców z Jastrzębskiej Spółki Węglowej z ministrem energii Krzysztofem Tchórzewskim toczy się od wielu miesięcy. Liderzy stoją murem za prezesem spółki Danielem Ozonem, którego minister chce się pozbyć. Minister, który jeszcze niedawno jednym ruchem odwoływał całe zarządy spółek skarbu państwa, w Jastrzębiu okazuje się bezradny. Musi ulegać argumentom górniczej siły.
I to w dosłownym sensie, bo ostatnio związkowcy po prostu wtargnęli na posiedzenie rady nadzorczej i przerwali je. Obawiali się, że rada może odwołać prezesa Daniela Ozona, a do tego nie chcieli dopuścić. Twierdzą, że tylko Ozon jest gwarantem bezpieczeństwa JSW. O tych wydarzeniach i planowanej wyprawie górników do Warszawy w celu zorganizowania protestu pod Ministerstwem Energii pisał niedawno w komentarzu Jan Dziadul.
Cichy związkowy układ zamknięty
Mnie jednak bardziej zafrapował konflikt w łonie górniczych związkowców. Oto bowiem jedna z central związkowych JSW stanęła murem za ministrem, a nie prezesem. To Federacja Związków Zawodowych „Jedność” z Ornontowic, gdzie działa jedna z kopalń JSW – Budryk. Jedność powstała stosunkowo niedawno i nie należy do głównych rozgrywających w JSW. Nie jest reprezentatywną organizacją związkową, czyli taką, która może negocjować w najważniejszych sprawach dla pracowników firmy. Za takie uznawane są te organizacje, do których należy przynajmniej 7 proc. załogi.
W JSW są takie trzy: Solidarność, ZZ „Kadra” i Federacja ZZG. Portal Bankier.pl policzył niedawno, że w JSW są aż 122 związki zawodowe, a poziom uzwiązkowienia przekracza 120 proc.! Pracownikowi wolno bowiem należeć do więcej niż jednego związku.