Myśli na czarną godzinę. Czy inflacja zabije demokrację?

Światowa gospodarka powoli wydobywa się z kryzysu wywołanego pandemią Covid-19. Do starej formy mierzonej wysokim wzrostem PKB już jednak nie wróci, ostrzegają ekonomiści. To zaś oznacza zagrożenie dla systemów demokratycznych – czy przetrwają, nie mogąc obiecać stałego wzrostu dobrobytu?

PantherMedia Jakość życia tylko do pewnego stopnia związana jest z dochodami, nie mniej ważna jest jakość relacji społecznych, poziom nierówności i poczucie sprawiedliwości.

Koniec wzrostu ogłosił już w 2014 r. prominentny amerykański ekonomista prof. Lawrence Summers z Uniwersytetu Harvarda, m.in. sekretarz skarbu za prezydentury Billa Clintona. O pandemii nikt jeszcze wtedy nie myślał, ale świat właśnie podsumowywał konsekwencje globalnego kryzysu finansowego, jaki wybuchł w 2008 r. po upadku banku Lehman Brothers. Summers w głośnym wykładzie podczas konferencji National Association for Business Economics przekonywał, że nadszedł czas trwałej stagnacji (secular stagnation) dla gospodarek uprzemysłowionych, czyli krajów wysokorozwiniętych.