Survival bez smartfonów? Kolonie są czasem jak druga szkoła, rodzice sterują dziećmi zdalnie

W wakacyjnych wyjazdach zorganizowanych bierze w tym roku udział niemal 700 tys. dzieci. Jednak branża animatorów z obawami spogląda w przyszłość naznaczoną niżem demograficznym oraz humorami przewrażliwionych rodziców.

Archiwum Krzysztof Alchimowicz, założyciel firmy Chris. Już 30 lat na rynku.

Helena, licealistka z Warszawy (druga klasa), na początku lipca wróciła z tygodniowego obozu żeglarskiego na Mamrach. – Było super, mój najlepszy wyjazd. Mieliśmy na łódce megaekipę i choć to nie był kurs, przeszliśmy całe żeglarskie abecadło. Były obowiązki – sprzątanie pokładu, gotowanie, buchtowanie lin, ale też ogniska do późnej nocy, wspólne gry, a raz nawet sternik zgodził się wypłynąć z nami na wschód słońca. Za rok pojadę na dwa tygodnie. A w międzyczasie zrobię patent żeglarski, pewnie na Zegrzu.

Mikołaj, lat 10, ze Szczecina: – Byłem na obozie sportowym nad morzem. Dobrze, że trafiłem do sześcioosobowego pokoju, bo pierwszego dnia pokłóciłem się z kolegą z klasy i tylko z nim bym nie wytrzymał. Ale nowe chłopaki okazały się fajne. I nieźle grali w nogę.

Świadomość wskoczenia w nowe, nieznane środowisko często budzi u uczestników obawy. Trzeba się dogadać w kolejce do łazienki, w kwestii podziału obowiązków, odnaleźć w nowej hierarchii. Psychologowie dziecięcy podkreślają: takie wyjazdy są na wagę złota, bo uczą komunikacji i współpracy, czyli kluczowych kompetencji społecznych, mocno zaniedbanych w obecnej erze cyfrowej samotności.

Ciężki kawałek chleba

W tym roku na wakacyjny wypoczynek zorganizowany wyjechało lub wyjedzie ponad 600 tys. dzieci do krajowych ośrodków i ok. 75 tys. za granicę. Największym organizatorem jest Związek Harcerstwa Polskiego – latem zapewnia wyjazdy dla 65 tys. dzieci. Za czołowego prywatnego gracza na rynku uchodzi podwarszawski Chris (27 tys. dzieci i młodzieży rocznie, w tym podczas wakacji 12 tys.). Krzysztof Alchimowicz mówi, że gdy zakładał firmę 30 lat temu, wzorował się na campach w stylu anglosaskim. Czyli: duży teren, młoda kadra, własny obiekt tylko dla uczestników, żadnego mieszania się z innymi gośćmi.