Prezenterka BBC Miriam O’Reilly w dniu swych 50 urodzin zamiast „Happy Birthday” usłyszała od przełożonego: pora na botoks. Odmówiła jednak poddania się zabiegowi, a tym samym skazała na bezrobocie. Obecnie procesuje się o to w sądzie, licząc, że odzyska pracę bez konieczności odmłodzenia. Reakcja prezenterki BBC jest jednym z pierwszych sygnałów buntu tego rodzaju, zapisanym w światowych annałach sądowych, ale prawdopodobnie nie ostatnim. – Jeszcze do niedawna w BBC, jako medium państwowym, liczyła się wiarygodność, kompetencja i bezosobowy styl prezentacji, jednak i ta telewizja się tabloidyzuje – komentuje medioznawca dr Karol Jakubowicz – a to oznacza, że wygląd zewnętrzny i zachowanie prezentera stają się równie ważne lub ważniejsze od tego, co ma do przekazania.
W telewizjach komercyjnych show-biznes od dawna już gości w newsroomach. W TVN 24 ładne dziewczyny i mili chłopcy wymieniają informacje i opinie w stylu zwanym happy talk. Richard Quest, jeden z najbardziej znanych prezenterów i dziennikarzy CNN, postanowił podbijać widownię gromkim głosem, ekspresją gestów i wyjątkowo żywą mimiką. Każdy jego telewizyjny występ to wyreżyserowany spektakl, ale ze względu na fachowość Questa (Quest Means Business) – o istotnej merytorycznej treści. Naśladowcą stylu Questa, choć znacznie bardziej stonowanym, jest w TVP Piotr Kraśko.
Inna twarz CNN – Larry King – po latach prowadzenia słynnego talk-show na żywo (oprócz rozmowy z gośćmi w studiu, konwersuje telefonicznie z widzami w całych Stanach) od stycznia 2011 r.