Agnieszka Zakrzewicz: – W wielu recenzjach pańskiej książki, jakie ukazały się we Włoszech, pojawia się stwierdzenie, że opisuje ona upadek pontyfikatu. To mocne słowa.
Marco Politi: – Ja wolę z większą ostrożnością używać słowa upadek, bo dopóki trwa ten pontyfikat, mogą wydarzyć się jeszcze pozytywne niespodzianki. Ale poczułem się w obowiązku opowiedzieć tę historię, gdy członek jednej z delegacji zagranicznych po spotkaniu z Benedyktem XVI stwierdził, że pojawiły się widoczne zaburzenia w funkcjonowaniu Watykanu. Moja książka nie jest stereotypową oceną osoby papieża – czy jest on konserwatystą, czy postępowcem, jest dobry czy zły. Ona opisuje poważny kryzys rządów papieża.
Z jednej strony spadła popularność Benedykta XVI. W ostatnich dwóch latach ubyło aż 2 mln wiernych przybywających regularnie na plac Św. Piotra lub do Castel Gandolfo. Z drugiej strony obserwujemy, że Watykan nie ma wpływu na politykę międzynarodową. Od miesięcy trwa np. arabska wiosna, a papież Niemiec nie powiedział jednego istotnego słowa na ten temat, podczas gdy papież Polak przez ponad ćwierć wieku prowadził dialog ze światem muzułmańskim. Wojtyła przyzwyczaił nas także do potrójnego dialogu: chrześcijanie, muzułmanie, żydzi.
Ratzinger podjął działania, które podważyły 27 lat wysiłków Wojtyły. Należy do nich przywrócenie modlitwy za Żydów, odwołanie ekskomuniki dla lefebrystów, przemówienie w Ratyzbonie, za które musiał przeprosić muzułmanów. Dlaczego to robi?
Podczas sześciu lat swojego pontyfikatu Benedykt XVI przechodzi nieustanne kryzysy, wpada z jednego w drugi. One się piętrzą i przerastają go. Ratzinger wszedł w poważny konflikt z muzułmanami. Jest w nieustającym konflikcie z Żydami. Przede wszystkim jednak wszedł w konflikt ze światem katolickim – za przywrócenie mszy przedsoborowej.