Ponieważ Miechów opustoszał z młodych, trzeba ze starymi naprzód iść. Żyłą złota są w mieście unijne projekty pisane pod seniora, a domy pomocy społecznej największym pracodawcą.
Kwadrat miechowskiego rynku zastyga wieczorem wraz z zamknięciem sześciu zakładów rehabilitacyjnych. Niezrewitalizowany. Projekt aplikujący o unijne środki na upiększenie wymagałby twardych danych o beneficjencie. Tymczasem nie ma w Miechowie młodych odbiorców, adekwatnych do wizji ryneczku tętniącego życiem, z piwem, parasolką, klombami. Co drugi mieszkaniec przekroczył 65 rok życia.
Tutejszy model życia – w języku demografów – przestał być progresywny.
Polityka
31.2013
(2918) z dnia 30.07.2013;
Na własne oczy;
s. 92
Oryginalny tytuł tekstu: "Starość ma przyszłość"
