Autorka „Apetytu na czereśnie” miała wielki apetyt na życie. „Dzienniki” Agnieszki Osieckiej (tom I), pisane przez kilkunastoletnią uczennicę, zawierają już pewne cechy i poglądy autorki, które pozostały z nią do końca. Przede wszystkim zachwyt życiem, apetyt, wręcz zachłanność, głód wrażeń, przeżyć i ludzi. „To bardzo nieprzyjemnie musi być przejść przez życie, patrząc na przemian albo w siebie, albo w ziemię” – pisze, po czym dodaje: „Jaki świat jest cudny!
Polityka
42.2013
(2929) z dnia 15.10.2013;
Felietony;
s. 112
