JOANNA PODGÓRSKA: – W restauracjach jeszcze nuda czy już panika?
ADAM CHRZĄSTOWSKI: – Odbieram mnóstwo telefonów od ludzi z branży, którzy pytają, co to będzie i co z tym zrobić. Tego nikt nie wie. Osoby, które znam, na razie nie wykonują żadnych panicznych ruchów. Nasza branża jest nieprzewidywalna, obarczona szczególnym stopniem ryzyka i cały czas balansuje na krawędzi. Z jednej strony ludzie są przyzwyczajeni do życia w stanie ciągłego zagrożenia, z drugiej – nie podejmują działań osłonowych. Inwestycje są krótkoterminowe, myśli się w kategoriach: dzisiaj mam, ale jutro mogę nie mieć. Po co więc kupować droższy sprzęt, zatrudniać pracownika na umowę o pracę. Można powiedzieć, że restauratorzy to ludzie obyci z tego typu niebezpieczeństwem. Ale jeśli ktoś cały czas kroczy po krawędzi, to wydarzenie o takiej skali jak epidemia koronawirusa spowoduje, że wielu z niej spadnie. Jeśli sytuacja potrwa jeszcze trochę, będą mimo wszystko zmuszeni do drastycznych kroków – masa ludzi wyląduje na bruku bez środków do życia.
Pana środowisko to restauracje z górnej półki. Co mają powiedzieć właściciele małych rodzinnych knajpek, które spinają budżet z miesiąca na miesiąc? Mają szansę to przetrwać?
Nie. Dlatego ogromnie potrzebne są działania osłonowe ze strony rządu, instytucji państwowych czy samorządów. Im trzeba pomóc. Liczyłem na to, że stan zagrożenia epidemicznego spowoduje uruchomienie rezerw państwowych. Mam nadzieję, że te rezerwy nie zostały przejedzone na 500 plus czy 13. emerytury.
Premier Morawiecki