Osoby czytające wydania polityki

„Polityka” - prezent, który cieszy cały rok.

Pierwszy miesiąc prenumeraty tylko 11,90 zł!

Subskrybuj
Społeczeństwo

Głód jest najlepszym kucharzem

Głód jest najlepszym kucharzem. Kręte drogi restauratorów

Potrawy przygotowane przez Justynę Słupską-Kartaczowską. Potrawy przygotowane przez Justynę Słupską-Kartaczowską. Wojciech Małkowicz
Justyna Słupska-Kartaczowska, szefowa kuchni uhonorowana przez kulinarny przewodnik Gault & Millau, o swojej drodze do gotowania i o tym, co czeka restauratorów.
Potrawy przygotowane przez Justynę Słupską-Kartaczowską.Wojciech Małkowicz Potrawy przygotowane przez Justynę Słupską-Kartaczowską.

JULIUSZ ĆWIELUCH: – Restauratorzy dostają właśnie lekcję życia?
JUSTYNA SŁUPSKA–KARTACZOWSKA: – Wolę myśleć, że dostajemy lekcję pokory. No i zbieramy siły. Może ten stan zatrzymania był nam potrzebny. To jest ciężka, ale też w jakimś stopniu uzależniająca i toksyczna praca. Sama doszłam już do etapu, w którym mówiłam: żyję tylko w kuchni, reszta to czekanie.

Długo pani czekała, żeby trafić do kuchni.
Jedni znajdują życiową drogę szybko, mnie to zajęło więcej czasu. Może szukałam po omacku. Może się okłamywałam? A może każde poprzednie doświadczenie było mi potrzebne, żebym lepiej zrozumiała siebie, żebym lepiej gotowała.

Poszła pani na historię sztuki, żeby robić bardziej gustowną martwą naturę z homarem?
Piękne rzeczy smakują lepiej. Mój ówczesny chłopak miał mamę rzeźbiarkę i tatę malarza. Dostrzegli, że mam artystyczny dryg. Nie czułam, że mam talent, więc drogą kompromisu poszłam na historię sztuki. Okazało się, że jednak średnio odnajduję się w kompromisach. Na dodatek studia okazały się nudne. Na szczęście szybko zaszłam w ciążę, co rozwiązało wiele moich dylematów. Na studia już nie wróciłam. Moja droga do kuchni była kręta, ale przyszedł taki moment, że wreszcie uświadomiłam sobie, że w życiu wychodzi mi gotowanie i chcę to robić. Przez dziewięć lat przebijałam się przez polski rynek, startując właściwie od zera. Aż dostrzegli mnie Francuzi i zaprosili do Cannes do restauracji La Palme d’Or, która miała dwie gwiazdki w rankingu Michelin. I jakoś tak poszło.

To taka wersja dla Hollywood. A to daleko stąd.
Sam pan mówił, że to idzie do świątecznego numeru. Żeby było wesoło i budująco. Mam panu opowiadać, jak szłam płakać do chłodni, bo tam łzy szybciej schły?

Polityka 52.2020 (3293) z dnia 20.12.2020; Społeczeństwo; s. 51
Oryginalny tytuł tekstu: "Głód jest najlepszym kucharzem"
Reklama