Nowa misja telewizji publicznej: dojechać TVN. I twórców reportażu o JPII

14 marca 2023

Widzowie programów informacyjnych i publicystycznych TVP słyszą w kolejnych wydaniach ten sam przekaz. mat. pr.

W świecie, o którym marzy prezes PiS, nie ma miejsca na funkcjonowanie stacji telewizyjnej mającej śmiałość mówić o nadużyciach jego rządów, a tym bardziej o nadużyciach w Kościele katolickim.

„Kłamliwe tezy stacji TVN nie mają żadnego potwierdzenia w dokumentach historycznych. Za chwilę więcej informacji o haniebnym ataku na papieża Polaka” – tymi słowy Michał Adamczyk rozpoczął główne wydanie „Wiadomości” w poniedziałek 13 marca. Zaraz po nich nadano materiał Adriana Boreckiego o tym, jak to TVN w swym „pseudoreportażu”, stosując „chytrą i podstępną narrację”, szkaluje św. Jana Pawła II, co też jest wymownym przykładem sposobu działania mediów sprzyjających opozycji, a będących – tak jak należący do szwajcarsko-niemieckiego koncernu Axel Springer tygodni „Newsweek” – bezwzględną i nieliczącą się z niczym maszynerią propagandy.

Opozycja nie dość, że ma swoje agresywne i nieprzestrzegające żadnych standardów dziennikarskich media, to pragnie podporządkować sobie (w razie zwycięstwa) media publiczne. Jednakże, jak kończy swój reportaż Borecki, „państwa możemy zapewnić – zaszczuć się nie damy!”.

To istna kanonada

A więc to nie TVP i prawicowe tygodniki są narzędziem propagandy rządowej i łamią dziennikarskie standardy, lecz TVN i „Newsweek” (Czuję się lekko urażony, że o „Polityce” nie wspomniano – czyżbyśmy powinni się bardziej postarać?). Ten klasyczny zabieg „odwrócenia znaczeń” działa wtedy, gdy przeprowadza się go bez wstydu i bez wahania. Jak przewrotność i bezczelność, to tylko na całego. I rzeczywiście. Na poparcie tezy, że reportaż o biskupie i kardynale Karolu Wojtyle był stekiem kłamstw, opartych na ubeckich fałszywkach, nie przytoczono żadnych argumentów poza osobistym zapewnieniem szefa IPN, a jedynym dowodem manipulacji w antyrządowych mediach miałaby być okładka aktualnego wydania „Newsweeka”, przedstawiająca tygodniki prawicowe jako buldogi Kaczyńskiego.

Jan Hartman

Filozof i publicysta, rocznik 1967, z pochodzenia wrocławianin, absolwent KUL, w latach 1990–2018 mieszkał w Krakowie, a obecnie w Warszawie. Jest profesorem filozofii na UJ (na Wydziale Nauk o Zdrowiu). Napisał ponad dwadzieścia książek z różnych dziedzin filozofii oraz podręczników. Zajmuje się metafilozofią, filozofią polityki, etyką i bioetyką. Od wielu lat uprawia publicystykę i komentuje wydarzenia polityczne. Oprócz „Polityki” współpracował lub współpracuje z kilkunastoma tytułami, m.in. „Przeglądem Politycznym”, „Gazetą Wyborczą”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Przekrojem”, „NIE”. W 2002 r. otrzymał nagrodę premiera za rozprawę habilitacyjną, a w 2009 nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka.

Liberał o nachyleniu socjaldemokratycznym. Natura dość łagodna i koncyliacyjna, jakkolwiek ze skłonnościami neurotycznymi i upodobaniem do ironii. Może dlatego uchodzi za radykała, wszelako niesłusznie. W stanie wojennym tzw. wyrostek – rozrzucał ulotki itp. Potem uprawiał taternictwo i nadal lubi góry. Sporo politykował. Był członkiem Unii Wolności, blisko współpracował z SLD, a w latach 2012–14 współtworzył Twój Ruch. Założył i przez 25 lat prowadził czasopismo filozoficzne UJ „Principia”. Ma córkę Zofię. Więcej informacji o sobie (i nie tylko) zawarł w książce „Spowiedź antychrysta”.