Premier, który przed rokiem przejął władzę w bankrutującym kraju i przeprowadził bardzo bolesne cięcia budżetowe, wydawał się skazany na porażkę. Do wyborów parlamentarnych w październiku 2010 r. poszedł z jednym hasłem: „Dombrovskis musi zostać”. I wygrał w cuglach. Jego zaplecze polityczne zdobyło największą liczbę mandatów w historii niepodległej Łotwy. To do tego 38-latka zapragnął zadzwonić z gratulacjami prezydent Obama.
Na łotewskim premierze gratulacje zachodnich polityków nie robią większego wrażenia. Pytany, jak czuje się jako cudowne dziecko europejskiej polityki, patrzy z zaskoczeniem: – Takiego określenia jeszcze nie słyszałem. Może to dlatego, że kiedy objąłem stanowisko, dziennikarze biegali za mną i pytali, jak poradzę sobie z bankrutującą gospodarką kraju. Teraz jesteśmy postrzegani jako przykład sprawnego wychodzenia z kryzysu. Taki przypadek łotewski.
Tuż po nominacji na premiera partyjna koleżanka obdarzyła go przezwiskiem Niedźwiadek, ale teraz kojarzy się on bardziej z mitycznym bohaterem Lāčplēsisem, czyli Niedźwiedziobójcą, który oddał życie za wolność łotewskiej ziemi. Źródło jego siły kryło się w niedźwiedzich uszach, więc na plakatach wyborczych Dombrovskis występował w czapce z takimi właśnie uszami. Było to jego jedyne ustępstwo na rzecz specjalistów od piaru.
Babcia Polka
Początek 2009 r. Sytuacja gospodarcza na Łotwie pogarsza się z dnia na dzień. Ówczesny rząd zaciąga 7,5 mld euro pożyczki w Międzynarodowym Funduszu Walutowym, podnosi kolejne podatki. Zdesperowani, choć spokojni z natury Łotysze wychodzą na ulice.