Najpierw - zmiana na stanowisku przewodniczącego Rady, bo do dymisji podał się obecny spiker Wołodymyr Rybak. Jego fotel zajął dziś Ołeksandr Turczynow, jeden z najbliższych współpracowników i zaufany przyjaciel Julii Tymoszenko. Zasiadł na swym nowym fotelu prosto z marszu, ubrany w skórzaną kurtkę, jakby przyszedł wprost z Majdanu, gdzie zwykle występował. Dalej deputowani, już pod nowym kierownictwem, przegłosowali przyjęcie konstytucji z 2004 r., odwołali ze stanowiska prokuratora generalnego, powołali radę wojskową i pełnomocnika, który będzie nadzorował siły bezpieczeństwa. Udało się to gdyż część deputowanych Partii Regionów zdecydowała się opuścić frakcję i poprzeć opozycję. W ten sposób udało się uzyskać większość w parlamencie. Można powiedzieć: wreszcie. Tragiczne, że dopiero przelana na Majdanie krew wpłynęła na ich postawy.
Jednak najważniejsze decyzje przyszły później, uwolnienie z więzienia Julii Tymoszenko, wypełniając – jak zaznaczono – międzynarodowe zobowiązania Ukrainy. Tymoszenko niemal natychmiast opuściła miejsce odosobnienia – szpital w Charkowie. Lada chwila zapewne pojawi się na Majdanie. Czy zebrani uznają, że odpokutowała już swoje winy polityczne i jej wpływ pozostanie wielki, kolejny raz? Znając jej temperament polityczny można sądzić, że teraz ona obejmie przywództwo na Majdanie: ten nie zamierza się rozejść, obiecuje trwać póki wszystkie żądania nie będą spełnione. Ale są też głosy, że czas Julii minął, że pora na nową generację polityków, nie związanych z dawnym establishmentem. Jedno jest pewne, Ukrainie potrzebna jest dziś stabilna władza mądry i fachowy rząd, zdolny podejmować trudne decyzje. Zwłaszcza dotyczących gospodarki. Wróci też zapewne sprawa rozliczeń za przelaną krew.