Na robieniu fiesty Brazylijczycy znają się jak mało kto. Ceremonia otwarcia olimpiady na legendarnym stadionie Maracana – co by nie mówić o całym kontekście społecznym – to był orgia wyobraźni, kolorów, świateł i świętowanie własnej wieloetnicznej i wielokulturowej tożsamości. Było pięknie – bo i jak miało być? Wszak spektakl na stadionie reżyserował maestro Fernando Meirelles (ten od filmu „Miasto Boga”).
Często w momentach największej frustracji potrzeba odrobiny ukojenia. Plaster nie wyleczy rany, pół litra nie wyleczy duszy, piękny show otwarcia igrzysk nie uleczy bolączek, jakie dręczą dzisiaj Brazylijczyków (o których pisałem w poprzednich korespondencjach). Czasem jednak trzeba pozwolić sobie samemu poczuć się lepiej. Czasem wystarczy, żeby na parę chwili przestało boleć.
Wielu Brazylijczyków, nawet ci najbardziej krytyczni wobec tego, co się dzieje w kraju, pozwoliło sobie na chwilę ukojenia, a może i nawet zapomnienia. Przed wielkim show na Maracanie Caetano Veloso – ikona popkultury, brazylijski bard – puścił w obieg swoje zdjęcie z hasłem „Temer precz” (chodzi o tymczasowego prezydenta oskarżanego m.in. o nielegalne finansowanie swojej kampanii wyborczej). Zwykle ci, co krzyczą na ulicach „Temer precz”, krzyczą również „NIE dla Olimpiady”. Caetano Veloso postąpił inaczej: wziął udział w otwarciu igrzysk na stadionie jako jedna z gwiazd imprezy.
Oto Brazylia: może być arcykrytyczna wobec swojej władzy, ale kiedy jest wielka fiesta, trudno się oprzeć, nie dać się porwać zabawie, stanąć z boku. Sport i fiesta to nieusuwalne składniki brazylijskiej tożsamości. Swoją drogą – Temer, który zjawił się na Maracanie i zabrał głos, został wybuczany.