Za późno i pod presją. Trump potępił akt rasistowskiego terroru w stylu rzeczniczki PiS

15 sierpnia 2017

Zbyt późna reakcja Trumpa na to, co stało się w Charlottesville. Jonathan Ernst/Reuters / Forum

Polskie władze mają podobny problem z nazywaniem po imieniu zła rasizmu, nacjonalizmu, agresji i przemocy motywowanej ideologią prawicową.

Ted Eytan/Flickr CC by SA Solidarni z ofiarami w Charlottesville, czuwanie przed Białym Domem

Donald Trump znów zebrał cięgi ponad podziałami. Zarówno politycy republikańscy, jak demokratyczni skrytykowali prezydenta za reakcję na rasistowski akt terroryzmu w Charlottesville, stan Virginia.

Co się stało w Charlottesville

20-letni neonazista staranował na wzór terrorystów islamskich grupę osób cywilnych. Zginęła młoda kobieta, wiele ofiar trafiło do szpitala.

Miasto upatrzyli sobie na miejsce zlotu amerykańscy rasiści, w zdecydowanej większości biali mężczyźni o poglądach skrajnie prawicowych. Pretekstem do zlotu rasistów, neonazistów i tzw. altprawicy była sprawa pomnika generała dowodzącego podczas wojny domowej w XIX w. wojskami zbuntowanej konfederacji stanów sprzeciwiających się zniesieniu niewolnictwa. Pomnik ma być usunięty.

Na ulicach miasta doszło do starć między uczestnikami zlotu i jego przeciwnikami. Zanim policja zapanowała nad sytuacją, młody neonazista wjechał samochodem w ludzi. Prezydent Trump potępił akt terroryzmu, ale ogólnikowo. Trochę w stylu rzeczniczki PiS, która potępiła kopiących działacza KOD młodocianych politycznych chuliganów, ale dodała, że ich rozumie.

Dlaczego Trump zwlekał z potępieniem tego, co stało się w Charlottesville

Musiało upłynąć wiele godzin, by Trump wrócił jednak do tematu. Prezydent nie mógł zignorować głosów oburzenia w Kongresie, w tym wielu czołowych postaci Partii Republikańskiej.

Tym razem nazwał i potępił po imieniu siły stojące za zlotem i inspirujące terrorystę: ideologię wyższości białej rasy, Ku Klux Klan – w kampanii wyborczej poparli Trumpa – rasizm, nacjonalizm.

Adam Szostkiewicz

Publicysta, tłumacz z języka angielskiego. Pracę magisterską o Edwardzie Stachurze i poezji beatników obronił na polonistyce UJ. Współpracownik opozycji demokratycznej w PRL, działacz pierwszej Solidarności, w przeszłości nauczyciel licealny. Internowany w stanie wojennym. W 1988 r. związał się z „Tygodnikiem Powszechnym”. W latach 90. pracował w polskiej sekcji BBC w Londynie. Od 25 lat w „Polityce”. Pisze o polityce krajowej i zagranicznej, Kościele i szeroko pojętej religii. Laureat nagrody Krakowskiej Fundacji Kultury. Członek PEN Club Polska i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Ma w dorobku ponad 20 przekładów, m.in. „Eichmanna w Jerozolimie” Hannah Arendt. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Bronisława Komorowskiego.