Śnieg dwudziestolecia, który przysypał szwajcarskie Davos akurat podczas szczytu ekonomicznego, jest dobrym kontrapunktem do tego, o czym liderzy polityki i biznesu będą lub powinni rozmawiać w ciągu kilku najbliższych dni spędzonych w alpejskim kurorcie. Śniegu napadało tyle, że ważni i ważniejsi przywódcy muszą iść na znaczne kompromisy, do których nie są przyzwyczajeni, np. przesiadać się z limuzyn do pociągów. Ekipa prezydenta USA Donalda Trumpa może mieć problem z użyciem ciężkich śmigłowców, ich przeloty mogłyby wzbudzić lawiny. Drogi i ulice są śliskie, bo Szwajcarzy ponad przejezdność zapewnioną sypaniem soli drogowej wolą środowisko solą niezanieczyszczone.
Co nas czeka w 2018 roku?
Co roku przed szczytem wydawany jest „Raport o ryzyku wystąpienia zagrożeń dla świata” (Global Risks Report). Ale – to ważna uwaga – widzianego z perspektywy amerykańskiej, azjatyckiej i europejskiej elity. Świata zglobalizowanego, kapitalistycznego, wciąż działającego raczej pod dyktando zachodnich wartości i mód. Do Davos nie przyjeżdżają rewolucjoniści. Odwrotnie, i nie ma tu żadnej spiskowej teorii, to spotkanie zainteresowanych spokojem i utrzymaniem kontroli nad źródłami potęgi politycznej, stabilizacji nastrojów społecznych, stałych zysków przedsiębiorstw oraz dywidend dla akcjonariuszy. Do obecności zachęca oczywiście lans oraz przekonanie, że można w tych dniach w Alpach załatwić jakieś interesy.
Autorzy raportu, przygotowanego z udziałem ponad 700 przepytanych ekspertów, dzielą zagrożenia na dwa rodzaje – pod kątem prawdopodobieństwa ich wystąpienia i ewentualnego negatywnego efektu. W tym roku pierwsza piątka zjawisk i zdarzeń najbardziej prawdopodobnych to skrajne warunki pogodowe, wymuszone migracje, klęski naturalne, duże zamachy terrorystyczne i wykradanie na wielką skalę danych komputerowych.