Po 10 tygodniach od wyborów włoskim partiom udało się wreszcie zawiązać koalicję. Rząd stworzy antysystemowy Ruch Pięciu Gwiazd Luigi Di Maio i skrajnie populistyczna Liga Północna Matteo Salviniego, która do urn szła jako centroprawicowy blok razem z Forza Italia Silvio Berlusconiego. Jednak dopiero kiedy Liga zrzuciła balast byłego premiera, z którym układania się nie wyobrażał sobie Ruch, impas został przełamany. Tyle że populistyczny rząd, w dodatku stworzony przez partie, których głównym spoiwem jest eurosceptycyzm, i może jeszcze tylko miłość do Rosji Władimira Putina, wcale nie oznacza końca kłopotów. Nie wiadomo np., czy niedawna decyzja Włoch, żeby stać w jednym szeregu z innymi krajami Unii w sprawie poparcia dla porozumienia nuklearnego z Iranem, za chwilę jeszcze w ogóle będzie aktualna.
Analitycy przewidują też, że koalicja populistów przestawi Włochy na boczny tor polityki europejskiej, a i tak nie za mocna gospodarka jeszcze bardziej ucierpi. Nie pomogą też pomysły w stylu referendum w sprawie członkostwa Włoch w strefie euro, namawianie do ignorowania unijnego 3-procentowego limitu deficytu budżetowego czy próby odkręcenia wprowadzonej w 2011 r. reformy emerytalnej. Ani też wielkie ambicje polityczne obu przywódców partii koalicyjnych, którzy przez ostatnie dni próbowali podzielić się fotelem premiera (w chwili zamykania tego numeru jeszcze nie było wiadomo, jaki był efekt ich ustaleń).