Eksperci przewidują, że remont katedry może potrwać nawet 25 lat, a jego koszt przekroczy 7 mld euro.
W ciągu pierwszych godzin wielkiego pożaru katedry Notre Dame w Paryżu wydawało się, że nic nie uratuje przechowywanych w niej dzieł sztuki i relikwii. Między innymi korony cierniowej, którą, według przekazu religijnego, nałożono na głowę Jezusa przed jego ukrzyżowaniem. Relikwia ma kształt wieńca uplecionego z ciernistych gałązek krzewu używanego w Palestynie jako opał. Wspominają o niej autorzy starochrześcijańscy. Do katedry w Paryżu trafiła w XIII w. Przywiózł ją król Ludwik IX, jedyny monarcha francuski ogłoszony świętym Kościoła rzymskokatolickiego. Święty Ludwik odkupił ją od łacińskiego cesarza Konstantynopola Baldwina II, który potrzebował funduszy, za ogromną sumę. Pobożny Ludwik gromadził relikwie związane z ukrzyżowaniem. Umieszczona we wspaniałym relikwiarzu ze złota, korona spoczywała w katedrze Matki Boskiej Paryskiej aż do rewolucji francuskiej. Wróciła na miejsce po zawarciu przez Napoleona konkordatu z papiestwem. Z wielkiego pożaru wyniósł ją i przekazał policji kapelan paryskich strażaków, Jean-Marc Fournier, były komandos w Afganistanie, który przed czterema laty udzielał pomocy duszpasterskiej ocalonym ofiarom zamachu terrorystycznego w paryskim teatrze Bataclan.
Dziś katedra jest własnością państwa, które na mocy prawa oddaje je w wyłączne wieczyste użytkowanie Kościołowi rzymskokatolickiemu. Koszty utrzymania ponosi archidiecezja paryska. A jej budżet jest skromny. Po pożarze toczy się międzynarodowa dyskusja nad przyszłością katedry. Prezydent Macron zapowiedział, że jej remont potrwa pięć lat, ale eksperci w to powątpiewają. Szacują, że będzie trwał nawet 25 lat i kosztował 7 mld euro. To o wiele więcej, niż wynoszą darowizny płynące z całego świata i samej Francji.