Skąd się bierze siła populistów

Ugrupowania populistyczne w wielu krajach, w tym PiS, liczą na przejęcie Unii Europejskiej z rąk „liberałów”. Czy im się to uda? I na czym w ogóle polega dzisiejsza siła populistów?

Mirosław Gryń/Polityka Tym, co różni Polskę (i podobne kraje) od Europy Zachodniej, jest słabość instytucji i niskie zaufanie społeczne do nich.

Jeśli popatrzeć szerzej, okaże się, że w Europie z populizmem żyjemy od wielu lat, i że przyjdzie nam z nim żyć jeszcze bardzo długo. Więcej: przeciwnicy populizmu w Polsce mimo woli usilnie pracują nad tym, aby go dodatkowo wzmocnić.

Dominuje pogląd, że partie i ruchy mają charakter populistyczny, jeśli oponują przeciwko istniejącym elitom politycznym; idealizują prosty lud, przedstawiając się jako jego obrońcy; domagają się wykluczenia pewnych grup ze wspólnoty na nieprecyzyjnych, przeważnie etnicznych zasadach; ograniczają swój przekaz dla wyborców do jednego lub kilku bardzo wąskich tematów (migracja, bezpieczeństwo) i podporządkowują swój ruch lub swoją partię jednemu (niemal wyłącznie męskiemu) liderowi.