W Banksterii i Socdepii

Im większe nierówności w kraju, tym większy bzik wychowawczy i edukacyjny rodziców. Najgorzej jest w USA, Rosji, Chinach i Turcji.

Derek Davis/Portland Press Herald/Getty Images W USA dziecko to inwestycja – od najmłodszych lat wozi się je na zajęcia dodatkowe, uczy gry na skrzypcach i trenuje na kapitana drużyny sportowej.

Wyobraźmy sobie dwa kraje rozwinięte. W bogatej Banksterii nierówności w dochodach są olbrzymie, podatki niskie, a zabezpieczenia socjalne słabe. Jeśli młody Banksterczyk ma w przyszłości żyć na godnym poziomie, skończenie studiów stanowi absolutne minimum. Młodzi ludzie bezwzględnie rywalizują o dobre miejsca w szkołach, a potem w pracy. Zwycięzcy biorą za to wszystko i zarabiają dobrze, patrząc z ulgą i poczuciem wygranej na tych, którym się nie udało.

W drugim kraju – nazwijmy go Socdepią – są bardzo wysokie podatki, małe nierówności, finansowana szczodrze ze środków publicznych służba zdrowia, zasiłki dla bezrobotnych i państwowe emerytury.