Nacjonalistyczno-lewicowa i eurosceptyczna partia Sinn Féin (SF) uzyskała 24 proc. głosów. Wygrała sobotnie wybory do irlandzkiej Izby Reprezentantów i zajmie 37 ze 160 miejsc. Wyprzedziła o dwa punkty procentowe główne partie – rządzącą chadecką Fine Gael (FG) premiera Leo Varadkara i wspierającą rząd liberalną Fianna Fáil (FF). Ugrupowania wprowadzą odpowiednio 35 i 38 posłów, tracąc razem 20 miejsc względem upływającej kadencji. 19 przypadło czterem mniejszym partiom, a 12 foteli zajmą kandydaci niezależni.
Rewolucja przy urnach
Liderka nacjonalistów Mary Lou McDonald stwierdziła, że taki wynik to rewolucja przy urnach. Trudno odmówić jej racji. Jej ugrupowanie w ostatnich latach było na marginesie irlandzkiej polityki – propozycje SF wydawały się zbyt radykalne, a elektorat odstraszała historia nacjonalistów. Sinn Féin przez dekady utrzymywało swoje zbrojne ramię – Irlandzką Armię Republikańską, która w zamachach terrorystycznych na terytorium Irlandii i Wielkiej Brytanii zabiła ponad 1,7 tys. osób. Skalę rewolucji przy urnach dobrze obrazuje też to, że od 1932 r. nie zdarzyło się, by FG lub FF nie zdobyły najwięcej głosów w kraju.
Bunt zapomnianych przez rząd
Opowieść o zwycięstwie SF przypomina historię ostatnich sukcesów antysystemowych i populistycznych partii w innych krajach Europy. Irlandia od dekady zmaga się z konsekwencjami kryzysu finansowego. Receptą na wyjście z dołka była polityka zaciskania pasa, na której najbardziej ucierpieli najbiedniejsi. Rząd wyciągnął pomocną dłoń do banków i obniżył podatek dochodowy, czym przyciągnął takie firmy jak Google czy Microsoft do założenia europejskich siedzib w Dublinie.