Nie był po prostu piłkarzem. Niósł na swoich barkach marzenia i nieszczęścia milionów. Czasem wygrywał za generałów ich wojny.
Może i Wielka Brytania wygrała z Argentyną wojnę o Falklandy-Malwiny w 1982 r. Ale cztery lata później, w symbolicznym rewanżu na stadionie Azteka w Meksyku, straciła supremację i prestiż. Czego nie potrafili uczynić argentyńscy generałowie na froncie absurdalnej wojny, która miała uratować ich dyktaturę, tego dokonał 26-letni Diego Maradona, strzelając Anglikom w ćwierćfinale mistrzostw świata dwa gole i eliminując ich z turnieju.
W imaginarium Argentyńczyków to nie było po prostu spektakularne zwycięstwo drużyny nad drużyną.
Polityka
49.2020
(3290) z dnia 01.12.2020;
Świat;
s. 52
Oryginalny tytuł tekstu: "Diego vs. Maradona"
