Najpopularniejsza polityczka w Hiszpanii ma 50 lat i jeszcze niedawno była znana tylko w rodzinnej Galicii. Dzisiaj Yolanda Díaz, minister pracy i wicepremier w rządzie socjalisty Pedra Sáncheza, ma lepsze notowania niż sam premier.
Potrafi się dogadać tak z pracodawcami, jak i związkami zawodowymi. Doprowadziła do podwyżki płacy minimalnej tuż przed pandemią. Stoi za programem zasiłków dla tymczasowo zawieszonych w pracy podczas koronakryzysu. Media z prawa i lewa wychwalają ją za umiejętność dialogu i skuteczność, wyborcy i wyborczynie lubią jej niewymuszony uśmiech i charyzmę. Jak to określił jeden z komentatorów, chociaż Díaz należy do Partii Komunistycznej (stosunkowo niszowej, ale zawsze obecnej w hiszpańskim parlamencie), to wciąż budzi sympatię, nawet u mieszkańców najzamożniejszych dzielnic w Madrycie.
Czy Hiszpania jest gotowa na pierwszą kobietę w fotelu premiera?
Inna polityka” – nazywał się głośny polityczny szczyt, który odbył się w listopadzie w Walencji. Wzięły w nim udział polityczki zmieniające Hiszpanię na poziomie miast i regionów, między innymi burmistrzyni Barcelony Ada Colau i Fátima Hamed, lewicowa polityczka w hidżabie z Ceuty, hiszpańskiej enklawy w Afryce Północnej. Gwiazdą spotkania była jednak Yolanda Díaz, którą zebrani powitali okrzykami: Presidenta! Presidenta! (Premierka! Premierka!).
W Hiszpanii od kilku lat trwa „feministyczne tsunami” – jak to określiła podczas szczytu wicepremier Walencji Mònica Oltra – a w rządzie Pedra Sáncheza jest aż 60 proc. kobiet (europejski rekord!), choć to mężczyznom wciąż przypada rola liderów, tak rządu, jak i opozycji.
„Czuję, że tu zaczyna się coś fantastycznego” – mówiła w Walencji Díaz, otoczona przez polityczki z całego kraju.