Z perspektywy końca

Recenzja książki: Jakub Małecki, „Ślady”

25 października 2016

Małecki umiejętnie opowiada o intymności i codzienności.

Małecki umiejętnie opowiada o intymności i codzienności. „Ślady” są zbiorem portretów, które czytamy bardziej jak opowiadania niż powieść, zgodnie ze słowami jednej z postaci: życie jest bardziej zbiorem takich poszarpanych opowiadań. Te historie jednak tworzą całość, układają się w sagę rodzinną, sięgającą czasów wojny. A kluczowym momentem każdej jest śmierć. Oglądamy życie z perspektywy końca. Szczególnie ujmujące są tu portrety kobiet. Bożena nagle uświadamia sobie, że „tak wygląda koniec: jesteś stara i stoisz przy zlewie, obserwując to, co jeszcze żyje”.

Jakub Małecki, Ślady, Wydawnictwo SQN, Kraków 2016, s. 298

Książka do kupienia w sklepie internetowym Polityki.

Polityka 44.2016 (3083) z dnia 25.10.2016; Afisz. Premiery; s. 76

Oryginalny tytuł tekstu: "Z perspektywy końca"

Jakub Małecki

Justyna Sobolewska

Krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka związana z tygodnikiem „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020) nominowanej do Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”. Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej razem z Anną Dziewit-Meller (2021) i autorka biografii „Jadwiga. Opowieść o Stańczakowej” (2024). W 2025 ukazała się jej „Książka o (nie)czytaniu”. Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa i Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida za „Jadwigę. Opowieść o Stańczakowej”. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m.st. Warszawy.