Według nowej propozycji szefa Komisji Europejskiej Jeana Clauda Junckera, która zostanie przedstawiona w najbliższą środę w Parlamencie Europejskim, pomiędzy kraje członkowskie Unii Europejskiej zostanie rozdzielona kolejna grupa migrantów – licząca 120 tys.
Kilka miesięcy wcześniej, w czerwcu, Komisja zaproponowała rozdzielenie już 40 tys. osób.
Największą grupę migrantów – blisko 31,5 tysiąca – miałyby przyjąć Niemcy. Następne w kolejności – według informacji, do których dotarł „Welt am Sonntag” – byłyby Francja (24031) i Hiszpania (14921). Do Polski miałaby zostać skierowana grupa ok. 8 tys. osób.
Aby nie pogubić się w zalewie informacji o migrantach i imigrantach, uchodźcach i ubiegających się o azyl, proponujemy zapoznanie się z najważniejszymi definicjami. Oto one:
Migranci: osoby, które zmieniają swój kraj pobytu. Z różnych powodów: politycznych, gospodarczych lub wyłącznie turystycznych. Najczęściej robią to z własnego wyboru, nie pod wpływem przymusu. Nie potrzebują dodatkowego wsparcia prawnego czy ochrony politycznej w kraju, do którego przybywają.
Emigranci: osoby, które opuszczają swój kraj i migrują do innego. Może mieć to charakter dobrowolny lub przymusowy. Przyczyny emigracji mogą być zatem polityczne, gospodarcze, religijne, naukowe. Emigrant, który osiadł w jakimś obcym kraju, jest w nim zarazem imigrantem.
Nielegalni imigranci: osoby, które przedostały się do innego kraju lub przebywają w nim, łamiąc obowiązujące prawo. Np. nie opuściły granic państwa, kiedy skończyła im się wiza. Nielegalny imigrant może, ale nie musi, mieć prawo do ubiegania się o status uchodźcy.