Sprawę nagłośnił Gerald Schatten, dyrektor Centrum Biologii Rozwoju University of Pittsburgh, oświadczając, że zrywa współpracę z Woo Suk Hwangiem z Uniwersytetu w Seulu. Hwang miał za opłatą pobierać ludzkie komórki jajowe do badań poprzedzających współpracę z Schattenem. Co gorsza, miał uzyskiwać je również od swych współpracownic, które następnie podpisały własnym nazwiskiem publikację w „Science” w 2004 r. Choć światek naukowy od dawna plotkował o tym, to Koreańczyk temu przeczył, a Schatten bronił jego dobrego imienia. Z tego powodu prasa przezwała ich „bliźniakami od komórek macierzystych”. Oświadczenie naukowca wywołało lawinę, która porwała nie tylko Hwanga i samego Schattena, ale również zdruzgotała naukę południowokoreańską, nadwerężyła wiarygodność rządu i zachwiała wiarą w uczciwość badań naukowych także poza Koreą.
Od razu zaatakowały Hwanga światowe media. Po kilku dniach obrony, dotychczasowy narodowy bohater Korei Południowej przyznał się do błędów etycznych sprzed lat i ukrywania ich przed najbliższymi współpracownikami, w tym i przed Schattenem. Pojawiły się jednak podejrzenia, że Hwang ukrywa nie tylko bioetyczne przekręty, ale także fałszerstwa naukowe. O tym, że obawy te były w pełni uzasadnione, doniosła 23 grudnia 2005 r. specjalna komisja powołana przez Uniwersytet w Seulu.
Zespoły badawcze Schattena i Hwanga tworzyły od kilku lat przodującą ekipę w dziedzinie badań nad klonowaniem terapeutycznym ludzkich zarodków. Ich specjalnością stało się uzyskiwanie tą drogą komórek macierzystych zdolnych do wytwarzania tkanek, mogących służyć jako laboratoryjnie produkowane przeszczepy – marzenie przyszłej medycyny regeneracyjnej.