Od mnożenia formularzy, tabel, sylabusów, wykazów i czego tam jeszcze nie poprawia się sytuacja polskiej nauki ani jej miejsce w świecie. Przeciwnie.
22. raz wręczyliśmy Nagrody Naukowe POLITYKI. Niedzielna gala była wydarzeniem słodko-gorzkim, ale energetycznym.
16 października wręczyliśmy stypendia i nagrody finałowe kolejnym piętnastu osobom. 22. edycję programu zamykamy kwotą ponad 6 mln 875 tys. zł przekazanych w ręce 362 utalentowanych młodych naukowców.
Jedni cieszą się uznaniem i mają wpływy. Inni pracują niemal anonimowo. W świecie naukowym wciąż funkcjonuje podział na elitę i masę przeciętniaków. Czy odzwierciedla realne zasługi?
Dziennikarka naukowa „Polityki” otrzymała prestiżową nagrodę za książkę „Grody, garnki i uczeni. O archeologicznych tajemnicach ziem polskich”, która dowodzi, że „teren naszego kraju również obfituje w prawdziwe skarby”.
Na świecie pracuje już prawie 9 mln naukowców, a wiedzy przybywa w zawrotnym, niespotykanym wcześniej tempie. Problem w tym, że ilość rzadko przechodzi w jakość, co grozi poważnym kryzysem.
Zasoby wiedzy naukowej podwajają się co 12 lat. To tempo utrzymuje się od ponad stulecia. Czy nauce nie grozi nasycenie i wyczerpanie rozwojowej energii? Przeciwnie, szykujmy się na kolejne poznawcze przełomy.
Tegoroczną Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki otrzymali Giorgio Parisi oraz Syukuro Manabe z Klausem Hasselmannem. Co wnieśli do naszego rozumienia świata i czy ta wiedza pozwoli mu przetrwać?
Usypiająca cisza korytarzy nieco rozczarowuje, zważywszy, że wszystko kręci się tu wokół pojęć wzbudzających dziś spore emocje: chimery, transgeny, klonowanie. To, nad czym się w Jastrzębcu pracuje, widać jedynie pod mikroskopem (komórki jajowe, zarodki, plemniki), ale efekty mogą być naprawdę wielkie.
„Mamy nadzieję, że prezentowani naukowcy staną się inspiracją dla współczesnych Polaków. Kto wie, jakich jeszcze odkryć możemy dokonać?” – zwracają się twórcy inicjatywy. Tylko do kogo?