Wręczając zwycięzcom symboliczne Paszporty, po raz kolejny przypomnieliśmy, iż są to symboliczne wyróżnienia (plus niesymboliczne diety, 10 tys. zł) przyznawane artystom młodym i już wybitnym (o czym świadczą rozliczne nagrody wymienione w zamieszczonych obok ich biogramach), ale ciągle jeszcze rozwijającym się. Jesteśmy przekonani, że największe swe dzieła stworzą już w niedalekiej przyszłości.
Paszport to jednocześnie dowód tożsamości, z którym przekracza się granice. Nagrodziliśmy twórców oryginalnych, niepokornych, odnoszących się w swych dziełach do rzeczywistości, jednocześnie zaś uniwersalnych, trafiających zarówno do krajowego, jak i zagranicznego odbiorcy. To oni będą ambasadorami polskiej kultury, dołączając do laureatów Paszportów z poprzednich lat.
Procedura wyłaniania zwycięzców była taka sama jak w roku ubiegłym. Najpierw zsumowaliśmy głosy krytyków, którzy zgłosili swych faworytów (dziesięciu krytyków w każdej z dziedzin zgłasza po trzy kandydatury): trzej artyści, którzy dostali najwięcej wskazań, otrzymali oficjalne nominacje do Paszportu. Spośród nominowanych redakcyjna Kapituła wybiera laureatów.
W tym roku wybranie zwycięzców znowu nie było łatwe. W zasadzie w każdej z dziedzin, z wyjątkiem muzyki poważnej (gdzie kandydatura Rafała Blechacza była nie do podważenia), kandydatury były niemal równorzędne, dlatego zastanawialiśmy się nawet, czy po raz pierwszy nie przyznać nagrody ex aequo, ostatecznie pozostaliśmy jednak przy regule, iż w każdej kategorii musi być jeden zwycięzca.
Nasi laureaci są coraz młodsi. W roku ubiegłym średnia wieku nagrodzonych wynosiła 34 lata, w tym roku średnią (32 lata) obniżył Rafał Blechacz (ur. 1985), genialny pianista, laureat ostatniego Konkursu Chopinowskiego, którego nazwisko już w ubiegłym roku pojawiło się wśród kandydatów do Paszportów.