O godz. 4.40 czasu lokalnego rozpoczęło się trwające 20–40 min. przygotowanie artyleryjskie, po którym nastąpił atak. W ciągu pierwszych trzech godzin posunięto się 3–5 km w głąb Republiki Korei nie napotykając na większy opór całkowicie zaskoczonych oddziałów południowokoreańskich. Ten łatwy sukces obnażył jednocześnie wszystkie słabości komunistycznej armii.
Radziecki ambasador w Phenianie F.T. Sztykow depeszował drugiego dnia wojny wieczorem do Moskwy, że z chwilą rozpoczęcia ofensywy zerwana została całkowicie łączność pomiędzy sztabem a oddziałami i, co gorsza, sytuacja ta trwa nadal. Sztab generalny nie kieruje działaniami wojskowymi, bo nie ma łączności z walczącymi oddziałami.
KRLD istniała niecałe dwa lata, bo utworzona została 9 września 1948. Na jej czele Stalin postawił Kim Ir Sena, który wojnę spędził w Związku Radzieckim.
Półwysep Koreański był od 1910 r. we władaniu Japonii. Po jej kapitulacji podzielony został wzdłuż 38 równoleżnika. Część północną okupowały wojska radzieckie, część południową wojska amerykańskie. W maju 1948 r. w części południowej przeprowadzono wybory, a 15 sierpnia proklamowana została Republika Korei, której prezydentem i premierem został działacz niepodległościowy, represjonowany przez Japończyków, Li Syngman. W ciągu kilku tygodni powstały więc na półwyspie Koreańskim dwa wrogie sobie państwa, oddzielone sztuczną granicą 38 równoleżnika. Na północy budowano system komunistyczny, na południu – z dużymi kłopotami – demokratyczny.
Korea Północna miała długą granicę z Chinami i skrawek granicy z ZSRR. Rok po powstaniu KRLD, 1 października 1949 r., przywódca chińskich komunistów Mao Tse-tung proklamował w Pekinie powstanie Chińskiej Republiki Ludowej, co zmieniało układ sił nie tylko w tej części świata, ale w całym świecie.