Joanna Wiszniewicz, Życie przecięte. Opowieści pokolenia Marca, Wydawnictwo Czarne, Sękowa 2008, s. 784
Autorka Joanna Wiszniewicz na co dzień zajmuje się badaniem tożsamości Żydów w Żydowskim Instytucie Historycznym, a przez ostatnie 15 lat podróżowała po Polsce i Ameryce z magnetofonem i nagrywała rozmowy o tym, jak żyło się Żydom i osobom żydowskiego pochodzenia w powojennej Polsce, czym dla nich było owo żydostwo i jak zmienił to Marzec. W sumie takich rozmów z osobami urodzonymi po wojnie przeprowadziła około dziewięćdziesięciu, z czego w książce „Życie przecięte. Opowieści pokolenia Marca” znalazła się jedna trzecia. Wiszniewicz świadomie decyduje się na pominięcie osób znanych, a głos oddaje przede wszystkim bohaterom pochodzących spoza Warszawy: z Nowej Soli, Wałbrzycha, Szczecina, Łodzi, Wrocławia, miast Górnego Śląska. Te opowieści polskich Żydów o życiu także na polskiej prowincji składają się na obraz bardzo niejednorodny i nieschematyczny. Są w nich momenty dramatyczne, ale nie brak też wspomnień pięknych i ciepłych. Najbardziej dramatyczne są relacje o samym Marcu ’68, który zaciążył na losach wszystkich bohaterów, a przez wielu do dziś jest dotkliwie rozpamiętywany i przeżywany.