Anna Sobolewska, Mapy duchowe współczesności. Co nam zostało z Nowej Ery, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2009, s. 490
Tania mistyka zalewa Zachód. Jogę uprawia połowa Hollywood, do kabały głośno przyznaje się Madonna czy Demi Moore, nie mówiąc o powszechnej wierze w cudgłodówki, horoskopy i wróżki. W dzisiejszych czasach większą wagę przykłada się nie tyle do religijności rodem ze Wschodu, ile do tamtejszej ideologii prozdrowotnej, przy czym ezoterykę miesza się dowolnie z językiem pseudonaukowym. „Maszynka popkultury miele równo wierzenia, mity, symbole, niwelując wszelkie znaczenia religijne” – pisze Anna Sobolewska w swej najnowszej książce „Mapy duchowe współczesności”. Jak nie mylić tej spłyconej religijność ery Wodnika z prawdziwą mistyką Wschodu? Czy w dobie Internetu jednowyznaniowość jest jeszcze możliwa? Jak w oferowanym przez media „supermarkecie wierzeń” znaleźć drogę, która pozwoli znaleźć szczęście i spełnienie? Na takie pytania stara się odpowiedzieć autorka odwołując się do własnych poszukiwań. Jej pobyt w Indiach staje się pretekstem do analizy wschodniej religijności. Spotkanie z buddyzmem i hinduizmem w miejscu ich narodzin oraz z ich duchowymi mistrzami są dla autorki pretekstem do zaprezentowania głównych założeń tych religii. Otwartość i mistyka – czyli to, czego brakuje w coraz mniej tolerancyjnym i zamykającym się na inne religie Kościele katolickim – okazuje się jednym z najsilniejszych magnesów przyciągających ludzi Zachodu. Szczególnie oryginalna jest analiza współczesnej poezji polskiej (szczególnie Aleksandra Wata i Czesława Miłosza) pod kątem występujących w niej wątków religijnych. Okazuje, że wiele w niej odniesień do mitologii i myśli religijnych od antyku poczynając, a na motywach wschodnich właśnie kończąc.