Na rozgłosie, jaki nadano orzeczeniu neosędziów Sądu Najwyższego o statusie ziobrowego namiestnika, Dariusza Barskiego, ludzie PiS robią własny interes.

Ktoś podpalił dom dyrektorowi Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, jego zastępcy zniszczono auto i zdewastowano ogród. Prześladowania trwają już kilka lat, a sprawcy pozostają nieuchwytni.

Zamiast trawy, krzewów i drzew jest coraz więcej alejek, rzeźb i placów zabaw. Rewitalizacja miejskiej zieleni postępuje kosztem dużych pieniędzy – i naturalnej flory.

Piją nastolatki i seniorzy, kobiety i mężczyźni, menedżerowie z najwyższej półki i bezrobotni. A producenci prześcigają się w pomysłach, jak atrakcyjnie sprzedać alkohol.

Nabite w butelkę przez poprzedni rząd PiS i Suwerennej Polski czują się nie tylko pielęgniarki, ale także dyrektorzy szpitali. System publicznej ochrony zdrowia wali się nie tylko z braku pieniędzy, ale także z braku odpowiedzialności i wyobraźni.

Już od nowego roku ma wejść w życie system kaucji za butelki i puszki. Tymczasem sklepy są nieprzygotowane, samorządy straszą podwyżkami opłat śmieciowych, a rząd sam nie wie, czy zdąży z ustawą.

Między Izraelem a Iranem jest prawie tysiąc kilometrów i co najmniej dwa państwa. Bezpośrednia konfrontacja jest więc możliwa jedynie w powietrzu. A tu Iran jest skazany na porażkę ze swoimi samolotami, które przypominają Chevrolety na ulicach Hawany. Podobnie z wymianą rakietowych ciosów: skończy się dla Iranu tragicznie.

Donald Trump wykorzystuje resentymenty i frustracje Amerykanów. Kamala Harris przeciwnie – wznosi się na paliwie ich aspiracji i marzeń. A jej kandydatura ma zadziwiająco silny fundament: szlachetny typ kobiecości.

Z punktu widzenia przeciętnego Izraelczyka rok walk w Strefie Gazy nie przyniósł obiecanego przez premiera „całkowitego zwycięstwa”. Przeciwnie, końca tamtej wojny nie widać, wizerunek Izraela na arenie międzynarodowej jest zszargany.

Wielkie pożary lasów i traw stają się normą. Dodatkowo rozgrzewają Ziemię, która – jak wiemy z przeszłości – jest planetą łatwopalną.