Zmiana wizerunku. W marcu 1973 r. Stefan Kisielewski podczas pobytu w Domu Pracy Twórczej ZAIKS zanotował: „Ta telewizja to dramat. Oglądam tu codziennie »Dziennik telewizyjny« i zadziwiam się, jak można bez jednej przerwy czy odmiany gadać wyłącznie i w kółko o sprawach gospodarczych. I w dodatku jakież to gadanie – maniakalne, pseudonaukowe, mętniackie, nie tykające istoty rzeczy. Jednak ci komuniści wprowadzili tu kompletny obłęd. (…) Spiker patetycznym głosem wyliczał, co to tam za cuda w każdym z województw się dzieją. Czy oni naprawdę uważają to samochwalenie się, tak nachalne i śmieszne, za skuteczną formę propagandy? Zadziwiający ludzie”.
Nowa ekipa wyłoniona na plenum KC w grudniu 1970 r. od początku podkreślała, że wraz z odsunięciem od władzy Władysława Gomułki nastąpi zasadnicza zmiana stylu rządzenia. W styczniu Komitet Centralny wystosował list do instancji terenowych PZPR: „Jesteśmy zdecydowani konsultować wszystkie ważniejsze sprawy z ludźmi pracy. Wszystkie ważne sprawy dotyczące klasy robotniczej będą nadal konsultowane z jej oddziałami. Wszystkie ważne sprawy wsi będziemy konsultowali z pracującymi chłopami i robotnikami rolnymi, trzymając się przy tym słusznej linii polityki rolnej partii. Podobnie konsultować będziemy sprawy środowisk inteligencji technicznej, środowisk naukowych, kulturalnych i innych. (...) Ze wszystkimi najważniejszymi sprawami chcemy wyjść do całej klasy robotniczej, do całego narodu”.
Pochody i wizyty. Po raz pierwszy od 1948 r. zmodyfikowano scenariusz pochodu 1-majowego. Uświęcony rytuał nakazywał, by święto rozpoczynało się od hasła rzuconego przez I sekretarza z trybuny honorowej. Jednak w 1971 r. Gierek wraz z członkami Biura Politycznego sam poprowadził manifestację ruszając w jej pierwszym szeregu spod gmachu KC – dopiero na wysokości ul.