Recenzja płyty: JAVVA, „Picaros”

Wielokulturową formułę muzyki tej polskiej formacji ze spokojem można prezentować na światowych scenach.

Recenzja płyty: Mitch&Mitch con il loro Gruppo Etereofonico, „Amore assoluto per Ennio”

Przedsięwzięcie rozpoczęło zamówienie z radiowej Dwójki. Ale odkurzenie dorobku słynnego Ennia Morricone wydaje się czynnością naturalną dla polskiej grupy Mitch&Mitch, szerokiej publiczności znanej z przypomnienia debiutu Zbigniewa Wodeckiego.

Recenzja płyty: Magneto, „Requiem pour satana”

Warszawscy muzycy surfują po gatunkach, grając to, na co mają ochotę, a słuchacz próbuje za nimi nadążyć.

Recenzja płyty: Mitch&Mitch&Kassin, „Visitantes Nordestinos”

Apetycznie i lekko podana mieszanka easy listening, surf rocka, ale też bossa novy i brazylijskiej psychodelii.

Recenzja płyty: Zbigniew Wodecki with Mitch&Mitch Orchestra and Choir, „1976: A Space Odyssey”

Czasy orkiestrowego popu, w którym celowała polska scena w latach 70., nie całkiem jednak odeszły.